5G EN-DC – Podwójna Łączność EUTRA-NR

5G EN-DC – Podwójna Łączność EUTRA-NR

EN-DC, czyli E-UTRA-NR Dual Connectivity, to jedna z kluczowych technologii wdrażanych w ramach 5G NSA (Non-Standalone). Dzięki niej urządzenie może jednocześnie korzystać z LTE (E-UTRA) oraz z sieci 5G NR. Wczoraj poznaliśmy, jak działa E-UTRAN, dziś przejdziemy dalej i pokażę Ci, jak EN-DC umożliwia płynne przejście do 5G, wykorzystując istniejącą infrastrukturę LTE i nowoczesne możliwości NR.

Co to jest EN-DC i dlaczego jest ważne?

EN-DC (E-UTRA New Radio Dual Connectivity) to mechanizm, który pozwala urządzeniu użytkownika (UE) łączyć się jednocześnie z dwiema różnymi stacjami bazowymi – jedną LTE (eNodeB) i drugą 5G NR (gNodeB). W ramach tego rozwiązania LTE pełni rolę wiodącą (Master Node), a 5G NR działa jako uzupełnienie (Secondary Node).

Ta technologia jest kluczowa w okresie przejściowym, gdy operatorzy nie mają jeszcze w pełni wdrożonych sieci 5G SA (Standalone). EN-DC pozwala im stopniowo rozbudowywać sieć 5G, zwiększając prędkości i pojemność transmisji, jednocześnie bazując na istniejącej sieci LTE.

Jak działa architektura EN-DC?

W architekturze EN-DC wyróżniamy trzy główne elementy:

• UE (User Equipment) – urządzenie użytkownika, np. smartfon.
• Master eNodeB (MeNB) – stacja LTE, która zarządza sygnalizacją i kontrolą.
• Secondary gNodeB (SgNB) – stacja 5G NR, która dostarcza dodatkowe dane użytkownika.

Urządzenie najpierw łączy się z eNodeB i uzyskuje dostęp do podstawowej sieci LTE. Następnie, jeśli w zasięgu jest stacja 5G, eNodeB nawiązuje współpracę z gNodeB za pośrednictwem interfejsu X2. Wtedy możliwa staje się jednoczesna transmisja przez oba systemy.

Przepływ danych w EN-DC

W zależności od konfiguracji dane mogą być przesyłane:

• Wyłącznie przez eNodeB (gdy 5G nie jest dostępne).
• Głównie przez gNodeB, z kontrolą przez eNodeB (typowe dla EN-DC).
• Rozdzielone pomiędzy eNodeB i gNodeB – to tzw. split bearer.

Dzięki temu użytkownik może osiągać wyższe prędkości pobierania i lepszą jakość połączeń.

Interfejsy w EN-DC

Wymagania sprzętowe i programowe

EN-DC wymaga obsługi dual connectivity zarówno po stronie stacji bazowych, jak i urządzeń końcowych. W praktyce oznacza to:

• Aktualizację oprogramowania eNodeB, by obsługiwał funkcję MeNB.
• Zdolność gNodeB do pracy jako SgNB i współpracy z eNodeB przez X2.
• Urządzenia UE kompatybilne z EN-DC (np. smartfony 5G klasy NSA).

Zalety EN-DC

• Szybsze wdrożenie 5G dzięki wykorzystaniu infrastruktury LTE.
• Większa przepustowość – sumowanie przepływności LTE i NR.
• Większy zasięg – tam, gdzie nie ma pełnego pokrycia 5G, użytkownik nadal korzysta z LTE.

Ograniczenia EN-DC

• Brak wsparcia dla funkcji rdzenia 5GC, np. sieci prywatnych czy dynamicznego dzielenia zasobów.
• Wzrost złożoności sieci – więcej sygnalizacji i konieczność synchronizacji między węzłami.
• Wyższe wymagania dla urządzeń końcowych (bateria, kompatybilność, chipsety).

Różnica między NSA z EN-DC a SA

Scenariusze zastosowania EN-DC

• Miasta – wysoka gęstość użytkowników, potrzeba dużych przepływności.
• Autostrady – zapewnienie płynnego przejścia między LTE i 5G.
• Wdrożenia tymczasowe – operatorzy testują 5G bez pełnej migracji do 5GC.

Co dalej po EN-DC?

Jutro przejdziemy do architektury 5G Standalone, która eliminuje zależność od LTE. Ale dziś EN-DC jest nieodzownym narzędziem we wprowadzaniu 5G do masowego użytku. Dzięki niemu Ty i ja możemy korzystać z większych prędkości i lepszej jakości sieci już teraz, zanim jeszcze wszystkie elementy 5G SA zostaną wdrożone.